Συνάντηση ΕΛΑΑΚ με Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά

Την 22 Ιουλίου 2024 πραγματοποιήθηκε συνάντηση της ΕΛΑΑΚ με τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιά Αρχιπλοίαρχο Λ.Σ. Κούβαρη Δρακούλη στο πλαίσιο ενημέρωσης σχετικά με θέματα που αφορούν στο προσωπικό του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά.

Αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες που υφίστανται και πάντα με σεβασμό στο δύσκολο έργο που επιτελεί ο Κεντρικός Λιμενάρχης Πειραιά, θίξαμε ζητήματα που μας έχουν τεθεί από τους συναδέλφους προσδοκώντας και στις δικές του ενέργειες για την επίλυση τους, προσθέτοντας ότι και εμείς από πλευρά μας θα τα αναδείξουμε με κάθε πρόσφορο μέσο.

Το κυριότερο εξ΄αυτών είναι το ζήτημα της ενίσχυσης του Α΄ Λιμενικού Τμήματος / Τζελέπη του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά που έχει ως αρμοδιότητα ελέγχου το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας με οργανική σύνθεση μόλις 59 ατόμων από τα οποία στελεχώνονται και τα 2 Λιμενικά Φυλάκια, του Αργοσαρωνικού και του Ξαβερίου.

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι από τον λιμένα του Πειραιά διασυνδέονται ακτοπλοϊκά περισσότερα από 70 Ελληνικά λιμάνια και εξυπηρετεί τις ανάγκες της κρουαζιέρας ως home port.

Σε ένα μέσο σε κίνηση μήνα, όπως ο Μάιος του 2024, μόνο για προορισμό από και προς λιμένες του Αργοσαρωνικού διακινήθηκαν 314.000 επιβάτες , 12800 επιβατηγά οχήματα , 3.900 δίκυκλα και 1.400 φορτηγά- λεωφορεία.

Για του δε υπόλοιπους προορισμούς επίσης για τον ίδιον μήνα διακινήθηκαν από και προς το λιμένα Πειραιά 568.000 επιβάτες , 34.700 επιβατηγά οχήματα , 6.600 δίκυκλα και 15.500 φορτηγά- λεωφορεία.

Όμως αν και το θέμα της υποστελέχωσης του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά καθώς και των υπαγομένων του Τμημάτων είχε αναδειχθεί πολλάκις και από την Ομοσπονδία μας ,Πανελλήνια Ομοσπονδία Λιμενικών, με μεγάλη μας έκπληξη και απογοήτευση διαπιστώσαμε την μείωση της οργανικής σύνθεσης του Α΄ Λ/Τ Τζελέπη .

Αυτό μάλιστα συνέβη ενώ το Αρχηγείο είχε δεχθεί πιέσεις λόγω και του τραγικού συμβάντος με τον άδικο χαμό του Αντώνη Καργιώτη, συμβάν που έλαβε χώρα κατά την προσπάθεια επιβίβασής του στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο στο Λιμένα του Πειραιά, όπου τελικά με την Αριθμ. 2411/72013/2023 μειώθηκε η οργανική σύνθεση του Τμήματος αντί να αυξηθεί όπως η λογική ορίζει.

Την ίδια χρονική περίοδο υπήρξαν επίσης δεσμεύσεις για επιστροφή των αποσπασμένων πού όμως έμειναν στα λόγια, αφού κάποιες εξ αυτών μετατράπηκαν σε μεταθέσεις και μόλις 7 από τα 80 αποσπασμένα άτομα επέστρεψαν, ενώ ακόμα και σήμερα παραμένουν αποσπασμένα περίπου 60 στελέχη.

Εν ολίγης η πραγματική οργανική δύναμη του Κ.Λ.Πειραιά εξακολουθεί να είναι τσεκουρωμένη κατά το 1/4 της προβλεπόμενης και η οργανική των 59 ατόμων του Α Λ/Τ να μην επαρκεί για τις αυξημένες ανάγκες του Λιμένα Πειραιά που καθημερινά εξυπηρετεί χιλιάδες επιβατών προς τα νησιά της πατρίδας μας.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται μεν προσπάθεια ενίσχυσης του Α’ Λ/Τ αλλά δυστυχώς με ευκαιριακό τρόπο, «εκπτώσεις» και «μεθοδεύσεις».

· Χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση του στελέχη του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά, που καλούνται από τα χαράματα και για αρκετές ώρες να χρησιμοποιούνται ως εξωτερική Υπηρεσία και στην συνέχεια συνεχίζουν να εργάζονται στις εσωτερικές υπηρεσίες του Λιμεναρχείου μέχρι το μεσημέρι, καταστρατηγώντας τον κανονισμό ωραρίου της εξωτερικής Υπηρεσίας εξουθενώνοντας παράλληλα τα στελέχη.

· Πλέον διατίθεται μόνο ένα στέλεχος ως σκοπός λιμένα ανά πλοίο , στο οποίο «χρεώνονται» 2-3 δόκιμοι Λιμενοφύλακες ή και Σημαιοφόροι προκειμένου να προκύπτει ότι υπάρχει επαρκές προσωπικό σε κάθε βάρδια ! Δόκιμοι που κατ’ ουσίαν είναι εκπαιδευόμενοι χωρίς να φέρουν ευθύνη για ότι προκύψει .Δεδομένου ότι ο στόχος της παρουσίας των δοκίμων συναδέλφων είναι η απόκτηση εμπειρίας ,αυτό που τελικά μένει ως αποτέλεσμα είναι η επιβάρυνση με ευθύνες των στελεχών που εκτελούν υπηρεσία παράλληλα με την ελλιπή εκπαίδευση των δοκίμων .

Άλλο ένα δυστυχές συμβάν ακολούθησε ένα μήνα μετά τον άδικο χαμό του Αντώνη Καργιώτη. Ένα συμβάν που μπορεί να μην του δόθηκε η πρέπουσα δημοσιότητα όμως στα στελέχη του Λιμεναρχείου Πειραιά και ιδίως του Α΄Λ/Τ / Τζελέπη έμεινε χαραγμένο στην μνήμη τους. Αναφερόμαστε στον αιφνίδιο θάνατο του συναδέλφου που εκτελούσε Αξιωματικός Φυλακής την τραγική εκείνη βραδιά, έναν μήνα μετά ως συνέπεια του δυσανάλογου βάρους που έπεσε πάνω του κατά τη διαδικασία μανιώδους αναζήτησης επίρριψης ευθυνών σε χαμηλόβαθμα στελέχη. Λες και ευθυνόταν ο αδικοχαμένος συνάδελφος για την έλλειψη προσωπικού που υποχρέωνε τα στελέχη να ελέγχουν ταυτόχρονα τον κατάπλου και τον απόπλου σε δύο πλοία.

Μετά μεγάλη μας λύπης αλλά και αγανάκτησης διαπιστώνουμε αδυναμία του Αρχηγείου του ΛΣ-ΕΛ.ΑΚΤ να δώσει λύση στο πρόβλημα της υποστελέχωσης στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.

Και ενώ τραγικά αυτά συμβάντα θα έπρεπε να αποτελέσουν το εφαλτήριο για την επίλυση της υποστελέχωσης με ανασύνταξη των δυνάμεων, τελικά φαίνεται πως έχουν στοιχειώσει το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδος, με τον φόβος να κυριαρχεί για την πιθανότητα ενός νέου περιστατικού που θα κληθούν να λογοδοτήσουν πρόσωπα που δεν ευθύνονται για την κατάσταση που επικρατεί.

Υποχρεωνόμαστε να αναδείξουμε το ζήτημα καθώς αντί να δοθεί μόνιμη λύση , γίνονται προσπάθειες μετακύλισης ευθυνών προς τα χαμηλόβαθμα στελέχη με την έκδοση ημερήσιων διαταγών δημιουργώντας εν τέλει ανασφάλεια στο σύνολο των στελεχών που εκτελούν υπηρεσίες στο λιμένα Πειραιά.

Καταγγέλλουμε την αδιαφορία του Αρχηγείου που μόλις μερικά μέτρα από την πύλη του αφήνει στελέχη του ως παιδιά ενός άλλου θεού να «παλεύουν» με περίσσιο φιλότιμο για την ομαλή και ασφαλή διακίνηση των επιβατών.

Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η τραγική κατάσταση που ακόμη και για την αντιμετώπιση μίας καταγγελίας χρησιμοποιήθηκαν οι Αξιωματικοί Φυλακής των τμημάτων περικειμένου να παράσχουν συνδρομή εντός του Λιμένα Πειραιά απλά και μόνο για καταμέτρηση πιθανώς υπεράριθμου επιβατών πλοίου της γραμμής.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το παραπάνω θέμα είναι αδιάφορο αφού η δουλειά βγαίνει και όλα κυλάνε ομαλά.

Ίσως για κάποιους να μην έχει την ίδια βαρύτητα με κάποια άλλα.

Αλλά ο δικός μας στόχος εξαρχής ως πρωτοβάθμια συνδικαλιστική ένωση όταν ασχοληθήκαμε με τα κοινά στα πλαίσια του Σώματος ,ήταν ένας, να αλλάξουμε κάτι που στα μάτια των «μεγάλων» φαίνεται μικρό, κάτι το οποίο μπορεί να μην φέρει βαρείς τίτλους και βαρύγδουπες εκφράσεις αλλά αφορά στον καθημερινό εργασιακό βίο των συναδέλφων. Να διεκδικήσουμε κάτι το οποίο που μπορεί για άλλες κατηγορίες συναδέλφων (δυστυχώς εκεί φτάσαμε) ,να είναι δεδομένο προκειμένου να κάνουμε την καθημερινότητα των συναδέλφων λίγο καλύτερη. Των συνάδελφων που τους βλέπουμε καθημερινά στα γραφεία, στα μέτρα τάξης γιατί και εμείς εκεί είμαστε..